Een business case van de postcoderoos

Op een netwerkbijeenkomst van het Servicepunt Lokale Energie Voorwaarts waren wij gevraagd om een toelichting te geven op een business case van een collectief zonne-energieproject op basis van de postcoderoos regeling uit het SER-energieakkoord. Wij zijn aan het rekenen geslagen en zijn benieuwd naar jullie inzichten.

Op een netwerkbijeenkomst van het Servicepunt Lokale Energie Voorwaarts waren wij gevraagd om een toelichting te geven op een business case van een collectief zonne-energieproject op basis van de postcoderoos regeling uit het SER-energieakkoord. Een zaal met enthousiastelingen vol energie. Ze zouden graag samen duurzame energie opwekken, maar hoe moet dat nu precies?

De aftrap werd gegeven door de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland met een beschrijving van de details van de ‘postcoderoos regeling’ waarna een helder verhaal van Enexis volgde over de kosten van de verplichte ‘extra’ netaansluiting. De belangrijkste randvoorwaarden voor een collectief zonne-energieproject werden hiermee uitstekend neergezet. De financiële uitkomst hebben wij vervolgens toegelicht aan de hand van een standaard business case.

Deze business case delen we graag. Hij is hieronder in Excel beschikbaar. Opmerkingen, aanscherpingen en commentaar zijn meer dan welkom! Wij roepen iedereen op om mee te denken zodat we het maximale uit deze regeling kunnen halen. Echter, voordat iedereen deze case zal gaan analyseren wil ik graag even stilstaan bij een aantal uitgangspunten.

Een business case draait om (1) het maken van keuzes (2) onderbouwen van aannames met zoveel mogelijk bewijzen en (3) rekenen. Ook in bijgevoegde case hebben we keuzes en aannames gemaakt. Hiermee is dit slechts één van de vele mogelijkheden om een project op te zetten.

Uitgangspunt bij deze case is een collectie zonne-energieproject bestaande uit 200 zonnepanelen. De totale financiering is bijeengebracht door de leden van de coöperatie die éénmalig EUR 350,- per zonnepaneel betalen waarbij de opbrengst van de opgewekte zonnestroom door de coöperatie wordt uitbetaald aan de leden, en de belastingkorting via de energieleverancier loopt. Daarnaast zijn we ervan uitgegaan dat er geen huur voor het dak betaald hoeft te worden en dat de looptijd 25 jaar bedraagt waarbij de omvormers na 15 jaar worden vervangen.

Onze conclusie. Uitgaande van een looptijd van 25 jaar en een gelijkblijvende stroomprijs volgt uit deze business case een terugverdientijd van 17 jaar en een rendement van 2,9%.

Belangrijk aandachtspunt hierbij is dat we rekening hebben gehouden met een aangepast jaarlijks tarief voor de ‘extra’ netaansluiting van EUR 99,- per jaar. Op dit moment wordt er door o.a. Enexis hard aan gewerkt om een aangepast tarief te mogen voeren (dit moet bijvoorbeeld door de ACM worden goedgekeurd). Het reguliere tarief voor deze aansluiting was EUR 1700,- (!!) per jaar geweest. Zonder dit aangepaste tarief zou deze business case negatief zijn.

Zit de oplossing hem in de looptijd? Een rendement van 2,9% is hoger dan de meeste spaarrentes en kan dus best interessant zijn, mits het risicoprofiel vergelijkbaar is. En met een terugverdientijd van 17 jaar is dit wel een aandachtspunt. Zeker wanneer de huidige postcoderoos regeling op papier ‘slechts’ 10 jaar zekerheid biedt.

De wetgeving stelt dat bij er bij wijziging 10 jaar zekerheid wordt gegeven vanaf het moment van oprichting. Na deze 10 jaar bestaat er de kans dat de fiscale korting –met inachtneming van een overgangsregeling – verminderd of zelfs vervalt. Voor dit risico zijn 2 oplossingen denkbaar:

  1. Na 9 jaar zou er een nieuwe coöperatie kunnen worden opgericht (met dezelfde leden) die de oude installatie overneemt. Deze nieuwe coöperatie heeft vervolgens weer 10 jaar zekerheid. Het is echter nog niet helemaal duidelijk of dit mag.  Aandachtspunt hierbij zal of de belastingdienst bij de aanvraag voor de nieuwe aanwijzing over 9 jaar stelt, dat voor de ingebrachte installatie al gebruik is gemaakt van het verlaagd tarief en dat er dus al gebruik is gemaakt van rijkssteun (wat niet mag).
  2. Interessanter lijkt het om na een periode van 10-15 jaar de zonnepanelen voor 10-20% van de aanschafwaarde te verkopen aan de eigenaar van het dak. De eigenaar van het dak heeft dan nog 15-20 plezier van de zonnepanelen voor een slechts klein deel van de aanschafwaarde.  Aandachtspunt hierbij is op welke wijze deze afspraak (en financiële commitment) met de eigenaar van het wordt vastgelegd.

Wij horen graag! Zoals aangegeven is de business case hier (UPDATE) te downloaden.  Ik hoop dat in reactie op deze blog aanvullingen, opmerkingen en andere inzichten om de case te verbeteren ook worden gedeeld.

Met zonnige groet,

Sven Pluut